میلاد سه نور شعبان/خورشید، مه و ستاره یکجا جمع اند...

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان مرکزی؛ یکی از دلایل توجه به توالی اعیاد و روزهای مبارک عید در این ماه مبارک است که از آن جمله می‌توان به روزهای سوم، چهارم و پنجم ماه اشاره کرد که به ترتیب، میلاد امام حسین(ع)، حضرت ابالفضل(ع) و امام سجاد(ع) است.

میلاد کشتی نجات، زینت آسمانها و زمین، امام حسین(ع)

امام حسین(ع)، دومین ثمره پیوند آسمانی علی(ع) و فاطمه(س) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه دیده به جهان گشود.چون خبر ولادتش به پیامبر گرامی اسلام(ص) رسید، به خانه ی حضرت علی و فاطمه(س) آمد و اسماء  را فرمود تا کودکش را بیاورد. اسماء او را در پارچه ای سپید پیچید و خدمت رسول اکرم(ص) برد، آن گرامی به گوش راست او اذان و به گوش چپ ایشان اقامه گفت.

در روزهای اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش،امین وحی الهی،جبرئیل، فرود آمد و گفت: سلام خداوند بر تو باد ای رسول خدا،این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون «شبیر» که به عربی «حسین »خوانده می شود، نام بگذار. چون علی (ع) برای تو بسان هارون برای موسی بن عمران است جز آنکه تو خاتم پیغمبران هستی و به این ترتیب نام پر عظمت «حسین »از جانب پروردگار،برای دومین فرزند فاطمه انتخاب شد.

سیمای حسین(ع) در کلام رسول مهر

امام حسین(ع) فرمود: من بر رسول خدا وارد شدم. حضرت فرمود: «آفرین بر تو ای اباعبداللّه! ای زینت آسمان ها و زمین.» شخصی که آنجا حضور داشت، عرض کرد: یارسول اللّه! چگونه کسی جز شما می تواند زینت آسمان ها و زمین باشد؟ پیامبر فرمود: «سوگند به آن کسی که مرا نبّی به حق مبعوث کرد، مقام حسین بن علی(ع) در آسمان، والاتر از مقام او در زمین است. به درستی که بر عرش الهی نوشته شده است: حسین(ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است».

سیمای حسین (ع) در کلام امام زمان(عج)

در بخشی از زیارت ناحیه مقدسه که انتساب آن به امام زمان(عج) مشهور است، می خوانیم: «تو ای حسین! برای رسول خدا6، فرزند؛ برای قرآن، سند و برای امت، بازو و توان بودی. در طاعت خدا، سپاس گزار و در مورد عهد و پیمان، حافظ و مراقب بودی. رکوع و سجودت، طولانی بود و در دنیا، زاهد و پارسا بودی».

چهارم شعبان؛ روز شکفتن گل معطر ابالفضل(ع) بر شاخسار اهل‏ بیت

چهارم شعبان، سال روز ولادت پرچم دار بزرگ کربلا، حضرت عباس بن علی(ع) است. آن حضرت در سال 26 هجری قمری، در مدینه، دیده به جهان گشود. ایشان در دامان امیرالمؤمنین(ع) و مادر گرامی اش به گونه ای پرورش یافت که به مظهر غیرت، ایثار و شجاعت، بدل گشت. عباس بن علی(ع) در طول حیات خویش از محضر پدر و برادرانش، بیشترین بهره را برد و جامع فضایل نیکو گردید. آن بزرگوار آن چه را از محضر آن سه امام معصوم آموخته بود، در کربلا آشکار ساخت و حماسه ساز نام آور عاشورای حسینی شد.

فضایل

پرچم دار کربلا و پاسدار حرم اهل بیت مصطفی(ص)؛ حضرت عباس(ع) ویژگی ها و فضایل فراوانی دارد که القاب و کنیه های آن حضرت، نشان گر برخی از آن هاست. ماه بنی هاشم از جمال او حکایت دارد. سقای کربلا، از فداکاری عباس(ع) در رساندن آب به اهل بیت حکایت می کند. قهرمان علقمه و پرچم دار کربلا، شجاعتش را بازگو می کند. پاسدار حرم، گواه جانبازی او در راه اهل بیت است. باب الحوایج، شکوه او را نزد خداوند، نشان می دهد و سرانجام، عبد صالح، از عظمت معنوی عباس بن علی(ع) حکایت دارد.

شمایل

حضرت عباس(ع) آیتی از جمال و زیبایی بود. رخساره اش زیبا، اندامش متناسب و نیرومند بود و آثار دلیری و شجاعت را به خوبی نمایان می ساخت. راویان، او را خوب رو و زیبا وصف کرده و گفته اند که رشیدی اندام و قامت ایشان به حدی بود که بر اسب نیرومند و بزرگی می نشست، ولی در همان حال، پاهایش بر زمین، خط می انداخت.

وفای عباس(ع) نسبت به برادر

حضرت ابوالفضل(ع) به پیمانی که با خداوند برای حفظ بیعت خود با برادر، راهبر و امامش بسته بود، وفادار ماند. مردمان در طول تاریخ مانند این وفاداری را ندیده اند و زیباتر از این وفاداری در کارنامه ی وفای انسانی به ثبت نرسیده است. وفاداری که هرآزاده ی شریفی را به خود جذب می کند.

 کرامت های ابوالفضل(ع)

عباس علیه(ع) به برکت ایثار و فداکاری بی مانندش، قبله ی دل هاست. حرم ملکوتی اش، آرام بخش دل عاشقان است. مردم درمانده ای که از همه جا ناامید شده اند، به بارگاه او که تجلی گاه رحمت الهی است، روی می آورند و شاد و خوشحال بازمی گردند. آن خانه ای که هرگز به روی حاجت مندان

ولادت سیدالساجدین؛ حضرت زین العابدین(ع)

امام زین العابدین(ع) در تاریخ پنجم شعبان سال 38 هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشود.پدر بزرگوار امام زین العابدین، حضرت امام حسین(ع) امام سوم شیعیان جهان و مادر گرامی آن حضرت ـ چنان که مشهور است ـ شهربانو دختر یزدگرد آخرین پادشاه سلسله ساسانیان و از نوادگان انوشیروان است. او از بهترین زنان عصر خویش محسوب می شد.

القاب امام زین العابدین(ع)

امام علی بن الحسین(ع) دارای القاب بسیاری هستند که معروفترین آنها سجاد و زین العابدین است. مردم گوهرشناس و عارفان حق جو ـ آن هم نه تنها شیعیان بلکه همه کسانی که در دوران سیاه و خفقان آمیز آن زمان، در پی گوهری شب افروز بودند ـ ایشان را با القابی چون سید عابدان، پیشوای زاهدان، مهتر پرهیزگاران، امام مؤمنان، زیور صالحان و چراغ شب زنده داران می خواندند و این همه، نه از سر تملق طمع و غلو، بلکه از سر صدق بود. در واقع هر یک از القاب حضرت(ع) نشان دهنده کمال نفس، ایمان، تقوی و اخلاص ایشان و بیان کننده اعتقاد و اعتماد مردم به آن امام همام است.

ویژگی های امام زین العابدین(ع)

علی بن الحسین(ع) در کلیه صفات بارز انسانی و اخلاق و فضیلت در حد کمال بوده است. آن حضرت در زمان خویش عالی ترین، پارساترین، بردبارترین و محترم ترین افراد به شمار می رفته و دارای زبانی گویا و فصیح و برخوردار از اخلاق کریمه بوده اند. ایشان با مردم بسیار مهربان و نسبت به فقرا و نیازمندان بسیار بخشنده بودند. شخصیت آن حضرت چنان بود که دوست و دشمن را تحت تأثیر قرار می داد تا آنجا که یزید بن معاویه پس از «واقعه حرِّه» که دستور داد کلیه اهالی مدینه با وی بیعت کنند تنها امام زین العابدین(ع) را از این فرمان استثنا کرد.

مبارزات امام سجاد(ع)

حضرت امام زین العابدین(ع) همانند پدر و جد و عموی بزرگوارشان در زمان های مختلف به ترویج معارف اسلامی و مبارزه با توطئه های دشمنان می پرداختند و در این راه از شیوه های گوناگونی استفاده می کردند.

کتب و آثار امام زین العابدین(ع)

از امام زین العابدین(ع) احادیث بسیاری در بیان احکام الهی و شیوه های زندگی به یادگار مانده است. ایشان دو اثر ارزنده نیز به نام های «صحیفه سجادیه» و «رساله حقوق» دارند که دریایی است از حقایق الهی، مکارم اخلاقی و معارف انسانی و عمدتا در قالب دعا بیان شده است. رساله حقوق مشتمل بر حقوق متقابل افراد با یکدیگر و حق خداوند بر آنان و حقوق اعضا مختلف بدن است.