امام علی(ع)؛ صدای عدالت انسانی در گستره تاریخ
به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان مرکزی؛ دومین شب قدر با سالروز شهادت امام علی(ع) نخستین پیشوای شیعیان همزمان شده است. انسانی ممتاز و تمدن ساز که توانست فریاد حق طلبی و عدالت گستری خویش را به پیروانش در گستره جهان برساند و اینگونه نهال نوپای اسلام را از خطر انحراف و تحریف به دور دارد و الگویی کارآمد از حکومت داری و اجرای عدالت را برای جامعه اسلامی به یادگار بگذارد.
بزرگ مردی که با نهادینه ساختن ارزش های الهی و توحیدی به احیای فرهنگ اسلامی پرداخت. سیره های نظری و عملی ایشان سرشار از رویکردهای سازنده ای به شمار می رود که بررسی و درک این آموزه ها می تواند، مسیر رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﮐﻤﺎل انسانی و ﻣﻄﻠﻮب را پیش روی انسان روشن نماید. سرانجام دشمنان اسلام که عدالت گستری های امام علی(ع) را تاب نمی آوردند، نقشه قتل ایشان را طراحی کردند و بدین ترتیب نخستین پیشوای شیعیان(ع) مظهر رستگاری را در ۲۱ رمضان ۴۰ هجری در محراب عبادت به شهادت رساندند.
حضرت علی(ع) تجلی انسانیت و شجاعت
شخصیت و سیره مولای متقیان(ع) جلوه ای کامل از انسان متعالی را به تصویر می کشد. علما بر این مساله اتفاق نظر دارند که فضیلت و مکارم اخلاقی به طور کامل در نخستین پیشوای شیعیان(ع) نمود کامل داشته است. پروردگار در آیه ۵۹ سوره نساء می فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده اید، اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوالامر(اوصیای پیامبر) را.» نمونه این آیه حضرت محمد(ص)، امام علی(ع) و اهل بیت(ع) هستند. امیرمومنان(ع) به عنوان انسان کامل از تمام فضیلت ها و سجایای اخلاقی برخوردار بود و هرآنچه که از منظر قرآن، عقل و روایات، اخلاق خوب به شمار می رود در ایشان وجود داشت.
حضرت علی(ع) اسوه تمامی سجایای اخلاقی به شمار می رود به این معنا که ایشان مصداق عینی و نمونه ای کامل از اخلاق سیاسی، خانوادگی، فردی و اجتماعی است و تمام جلوه های اخلاقی امام(ع) در اوج کمال قرار دارد. امیرمومنان(ع) در صفت هایی چون صداقت، عدالت، انصاف، صراحت، شرح صدر، قناعت، ساده زیستی، تواضع و فروتنی الگو محسوب می شود. اخلاق فطری و غیر فطری در ایشان برجسته است. امیرمومنان(ع) حقیقتا مصداق تعبیری به شمار می رود که «جرج جرداق» نویسنده لبنانی پس از آن که فضایل سیاسی، اجتماعی و اخلاقی و ابعاد وجودی ایشان را برمی شمارد در ارتباط با ایشان می نویسد: امام علی(ع) «صدای عدالت انسانی» محسوب می شد.
سیره سیاسی و زمامداری امام علی(ع)
در سیره سیاسی و زمامداری امیرمومنان(ع) و دامنه حکومتی ایشان؛ وضعیت معیشتی حکام، زمامداران و کارگزاران نظام، بایستی به میزان متوسط جامعه باشد چراکه اگر کارگزاران نظام اسلامی زندگی متوسطی داشته باشند به لحاظ معیشتی تامین خواهند بود و اینگونه می توانند تمام وقت خود را برای اداره نظام اسلامی صرف کنند و همچنین به دلیل اشراف و درکی که از طبقه ضعیف و مستمند جامعه دارند، لذت های مادی و رفاهی آنها را غافل نمی کند که از رسیدگی به مشکلات مردم و نیازمندان غافل شوند و بدین ترتیب در بدنه نظام حکومت اسلامی می توانند دغدغه مستضعفان را درک کنند. در پرتو همین عدل علوی و منطق است که حاکم اسلامی وقتی عادل خواهد بود که در برابر دشمن و ستمگر بایستد و مقابل محروم، مستضعف و مومن؛ دلسوز و رحیم باشد.
سیره امام علی(ع)؛ جلوه ای از ذات الهی
از مشاهده و تدبر در سیره حضرت علی(ع) می توان دریافت که ایشان جلوه حقیقت الهی است و اگر هدف درک عدل علی(ع) باشد، باید دریافت که خدا عدالت را چگونه معنا می کند و اگر فردی بخواهد، عدل را در قرآن و روایت های پیامبر(ص) بیابد، باید به سیره امیرمومنان(ع) بنگرد. در این جا سخن رسول اکرم(ص) معنا می یابد که علی(ع) با حق و حق هم با علی(ع) است. امیرمومنان(ع) در عمل عادل ترین، انسان؛ در نظر جامع ترین و آگاه ترین فرد به مباحث عدل و در باور معتقد به عدل الهی است و اندیشه غیرعادلانه در ایشان وجود ندارد.
نخستین امام شیعیان(ع)؛ بی همتا در فضیلت های انسانی
اسرار بسیار عجیبی در زندگی امیرمومنان(ع) وجود دارد و نمونه ای دیگر همچون ایشان کمتر می توان یافت، آن والامقام که یگانه مولود کعبه به شمار می رود. در ارتباط با چگونگی و مکان شهادت نخستین پیشوای شیعیان نیز باید گفت که امام(ع) در رمضان یعنی بهترین ماه خدا و با فضیلت ترین جایگاه یعنی مسجد و به ارجح ترین مرگ که شهادت است به لقای الهی رسید.
حضرت علی(ع) تجسم کامل عدل است چراکه با شمشیر ظلم به شهادت رسید و جلوه حقیقی تقوا و عابدترین فرد محسوب می شود چون در حالت عبادت و سجده به دیدار حق شتافت. امیرمومنان(ع) در هنگامه شهادت فرمودند: «به خدای کعبه که رستگار شدم.» این سخن بدان معناست که پروردگارا از تو سپاسگزارم زیرا مرا در بالاترین مرتبه به ضیافت خویش دعوت کردی و پذیرفتی، چرا که در اوج اخلاق، ایمان، تقوا، عبادت و کمال انسانی هستم.
بنابراین ایشان هرگز در گستره تاریخ و جهان فراموش نمی شود، چون در ماندگارترین شرایط، دعوت الهی را لبیک گفت و تمام مسلمانان باید با پیروی از سیره امیرمومنان(ع) که نماد انسان کامل و ظرفیت عبودیت و بندگی به شمار می رفت و عمل به سیره قولی و عملی امام(ع) به سرمنزل سعادت و بهروزی رهنمون شوند.
نظر شما :