رقیه(س) دختری که سه سالگی اش بر مدار عاشورا چرخید

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان مرکزی؛ سه سالگی اش بر مدار عاشورا می چرخد. اتفاقی که طنین خنده های کودکانه اش را به غارت می برد. در عطش می ماند و می گدازد. فرات از چشمانش مهاجرت می کند.بی پناهی اش، در تمام بیابان ها تکثیر می شود. این سه سالگی اوست که در ویرانه ای کنار کاخ سبز، به اهتزاز درآمده و مکر خاندان ابوسفیان را به زانو درآورده است.

چنانچه معروف است دختری از دختران امام حسین(ع) در کودکی در کربلا حضور داشت. صحنه های عطش، غارت خیمه ها را با دو چشم خود دید. رقیه سه ساله نیمه شب در خرابه شام در کنار رأس پدر غریبانه جان داد.

حضرت رقیه(س) فرزند امام حسین(ع)است. بر اساس نوشته‏ های بعضی کتاب‏های تاریخی، نام مادر حضرت رقیه(س) امّ اسحاق است که پیش‏تر همسر امام حسن مجتبی(ع) بوده و پس از شهادت ایشان، به وصیت امام حسن(ع) به عقد امام حسین(ع) درآمده است. در مورد تاریخ تولد حضرت رقیه چیزی معلوم نیست.

در تعداد دختران امام حسین(ع) و نام های آنها اختلاف وجود دارد. آنچه از منابع بدست می آید امام حسین(ع) دارای چهار دختر به نام های فاطمه کبری، فاطمه صغری، سکینه و رقیه بوده است.

اصل وجود دختری چهار ساله برای امام حسین(ع) در منابع شیعی آمده است. در کتاب کامل بهائی نوشته علاء الدین طبری(قرن ششم هجری) قصه دختری چهار ساله که در ماجرای اسارت در خرابه شام در کنار سر بریده پدر به شهادت رسیده، آمده است. اما در مورد نام او، آیا رقیه بوده یا فاطمه صغری و … اختلاف است.

لهوف سید ابن طاووس و حضرت رقیه(س)

یکی از کتاب‏ های کهن که در زمینه حضرت رقیه مطالبی نقل نموده، کتاب اللهوف از سیدبن طاووس است. وی می‏ نویسد: «شب عاشورا که حضرت سیدالشهدا(ع) اشعاری در بی وفایی دنیا می‏خواند، حضرت زینب(س) سخنان ایشان را شنید و گریست. امام(ع) او را به صبر دعوت کرد و فرمود: «خواهرم، ام کلثوم و تو ای زینب! تو ای رقیه و فاطمه و رباب! سخنم را در نظر دارید [و به یاد داشته باشید] هنگامی که من کشته شدم، برای من گریبان چاک نزنید و صورت نخراشید و سخنی ناروا مگویید [و خویشتن دار باشید.

سن حضرت رقیه(س) و تاریخ شهادت ایشان

مشهور این است که ایشان سه یا چهار بهار بیشتر به خود ندیده و در روزهای آغازین صفر سال 61 هجری قمری پرپر شده است.

چگونگی شهادت و مرقد مطهر حضرت رقیه(س)

بعد از واقعه عاشورا دشمن تمام کسانی را که زنده مانده بودند، اسیر کرد. میان این اسرا، یک دختر کوچک هم دیده می ‏شد. این دختر کوچک رقیه بود. رقیه دختر امام حسین(ع) که حالا بعد از شهادت پدرش به همراه عمه ‏اش زینب(س) و اسرای دیگر به طرف شام می ‏رفت.

از داخل خرابه های شام، صدای یک کودک به گوش می ‏رسید. تمام کسانی که در میان اسرا بودند، می ‏دانستند که این صدای رقیه دختر کوچک امام حسین(ع) است. رقیه از خواب بیدار شده بود و سراغ پدرش را می ‏گرفت. گویا خواب پدرش را دیده بود. در این حال یزید، دستور داد سر امام حسین(ع) را به رقیه نشان بدهند. وقتی حضرت رقیه(س) سر بریده پدرش امام حسین(ع) را دید، با فریاد و ناله خودش را روی سر بریده پدرش انداخت و همانجا، از دنیا رفت. مرقد مطهر حضرت رقیه(س) در سوریه نزدیک به قبر حضرت زینب(س) است.