روز جهانی روابط عمومی؛ سرفصلی از تعهد، تخصص، علم و هنر

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان مرکزی؛ روز جهانی روابط عمومی و ارتباطات متعلق به شاغلین یک حرفه نیست بلکه ویژه تمام کسانی است که به اخلاق حسنه ستوده اند و خداوند نعمت پاسخگویی خوش رویانه به همنوعان را به آنان عطا کرده است. ما معتقدیم که روابط عمومی یک شغل نیست، یک ویژگی اخلاقی است که هرکسی باید خویش را به آن مزین سازد و آنکه در صف اول مراوده با هموطنان قرار دارد به این مهم اولی تر است.

روابط عمومی یک شغل نیست بلکه یک ویژگی اخلاقی و انسانی است و بی‌ جهت نیست که مرحوم دکتر نطقی بنیانگذار علم روابط عمومی در ایران می فرمایند؛ روابط عمومی یک شغل اداری نیست بلکه یک شوق اداری است، چرا که تمامی فعالان در این حوزه با عشق، شور و نشاط، بهره گیری از تکنولوژی روز و ایده های نو و همچنین تزریق هنر و تفکر خلاق در حوزه‌ی اداری گام برمی‌دارند و روحشان با ایستایی و سکون منافات دارد.

کار روابط عمومی کار دل است. مراسمی که برپا می شود وقتی همه آرام روی صندلی‌هایشان به چیزی جز برنامه‌ها توجهی ندارند، قلب توست که با سرعتی مضاعف در سینه می ‌تپد و نگران لحظه لحظه اجرای برنامه هستی، وقتی همه در حال ترک محل برگزاری برنامه هستند، این تو هستی که در ذهنت نقاط ضعف را یادآوری می کنی.

داشتن دغدغه‌ برگزاری گردهمایی ‌ها، شرکت در نمایشگاه و یا برپایی مراسم مختلف، مرور کنداکتور یا همان سین برنامه، استرس دریافت به موقع بروشورهای چاپی، بنر و استند و نصب به موقع در محل مناسب مراسم، پیگیری ‌های تلفنی ایاب و ذهاب میهمانان، تنظیم صورت جلسات گزارش‌های مدیریتی، تولید و ارسال به موقع خبر و دریافت بازتاب آن‌ها، به‌روزرسانی وب ‌سایت و رصد ایمیل‌ها، شرکت در مراسم سوگواری یا خوشحالی از دریافت خبری خوش و بسیاری نمونه‌های دیگر از این دست است که روابط عمومی ها سکانداری آن را برعهده دارند. اینجاست که اگر عشق به کار نباشد نمی توان در این حوزه وارد شد.