چرا امام هفتم را باب الحوائج می گویند؟

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی استان مرکزی؛ امام موسی کاظم(ع) در سال ۱۲۸ قمری، همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولد شد و پس از شهادت پدرش، امام صادق(ع) به امامت رسید. دوران ۳۵ ساله امامت او با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بود. ایشان چندین بار از سوی مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در سال ۱۸۳ قمری در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسید. با شهادتش، امامت به فرزندش علی بن موسی(ع) یعنی هشتمین امام شیعیان منتقل شد.

کاظم، خشم فروخورده

برخی از منابع از امام هفتم شیعیان به عنوان فردی بسیار باهوش یاد می کنند که "رازها بر او آشکار می شده است". چراغ هفتم ولایت القاب متعددی داشت. مشهورترین لقب ایشان «کاظم» است. کاظم به معنای فروخوردن خشم است. به عبارتی دیگر به خاطر صبر زیاد و به این دلیل که خشمش را فرو می‌خورده ‌است، کاظم لقب گرفته‌است. همچنین به این دلیل که نسبت به کسانی که به او بد کرده بودند مهربان و بخشنده بوده ‌است.

نحوه امامت موسی کاظم(ع)

نه فقط امام هفتم که تمامی امامان شیعه تحت فشار و خفقان حکومت های دوران خود بودند، به دلیل فشارهای بی پایان و از طرفی به دلیل مصلحت شیعه گاهی اوقات این امامان مجبور به «تقیه» می شدند، از جمله امام موسی کاظم(ع). تقیّه در لغت به معنای تقوی به معنی پرهیز و نگهبانی است و لفظی اسلامی به شمار می رود که اشاره به انکار باور و تقید مذهبی در مواجهه با آزار دارد.

زمانی که امام ششم شیعیان به شهادت رسید،‌ امام موسی کاظم(ع) تحت فشار شدیدی قرار گرفتند و فرصت چندانی نداشتند. ایشان بارها به زندان افتادند و مرتب تحت فشار خلفای آن زمان بودند.

موسی بن جعفر مناظرات زیادی با خلفای زمان خود داشتند و در نهایت به زندان افتادند. پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) نیز فرقه هایی مانند اسماعیلیه، فَطَحیّه و ناووسیه به وجود آمد که با امام هفتم معارضه داشتند. پس از تحمل فشارهای شدید ، ایشان مدت زمان زیادی را در زندان های بغداد، بصره، مدینه و ... سپری کردند و در نهایت به شهادت رسیدند. ایشان در 20 سالگی به امامت رسیدند و در 55 سالگی شهید شدند.

در رابطه با زندانی شدن نهایی ایشان نیز روایت های مختلفی در دست است. نخست اینکه برخی از خویشاوندان ایشان به دلیل حسادت مقدمات حبس او را فراهم آوردند. به دلیل این حسادت ها، دروغ های متعددی در رابطه با ایشان به هارون الرشید گفته می شد. در آن سال هارون به سفر حج رفت. در راه وقتی به مدینه رسید امام هفتم را دستگیر کرده با خود به بغداد آورد و در زندانی تحت حراست سندی بن شاهک در حبس قرار داد؛ جایی که موسی بن جعفر علیه السلام در نهایت به شهادت رسید.

چرا باب الحوائج؟

امام موسی کاظم(ع) مشهور به باب الحوائج است. در منزلی که حضرت(ع) در شهر مدینه زندگی می کردند، دو درب برای ورود و خروج داشت، که درب پشتی مخصوص امور مردمی بود و در روز افراد بسیاری از آن درب رفت و آمد می کردند و حوائج خود را با حضرت موسی بن جعفر(ع) بیان می‌کردند، از این روی آن درب به باب الحوائج مشهور شد و خود امام(ع) به باب الحوائج معروف شدند.

روایات درباره کسب حاجت از این امام معصوم بسیار زیاد است. نذر برای موسی بن جعفر برای انواع حاجت بسیار مجرب است و روایت های متعددی درباره آن وجود دارد. باب الحوائج قرن هاست که حاجت می دهد.